YUNGAS, subtropisch paradijs tussen de Andes en de Amazones
Dit subtropisch gebied vormt de overgangszone tussen de Andes en het Amazonegebied en ligt tussen de 1000 en 3000 meter. Het Andesgebergte houdt de vochtige, warme lucht uit het Amazonegebied tegen. [read more]
Deze warme lucht stijgt op, koelt af en vormt een constante nevel. Vandaar dat de Yungas een uitbundige vegetatie heeft met uitgestrekte nevelwouden en een enorme variëteit aan vogels en dieren. Daarnaast zorgt het gunstige klimaat en de vruchtbare grond ervoor dat hier al voor honderden jaren koffie, cacao, bananen en andere fruitsoorten groeien. Het meest bekende gewas van de streek is echter de cocaplant, die overmatig gebruikt werd door de slaven in de mijnen van Potosí. De Yungas heeft in de geschiedenis van Bolivia altijd aantrekkingskracht gehad voor Boliviaanse migranten op zoek naar goud en andere mineralen, wier activiteiten helaas voor ontbossing en vervuiling zorgen. De Yungas is bovendien het centrum van de zogenaamde Afroboliviano cultuur. In de 16e eeuw haalden Europese slavenhandelaars Afrikaanse negers naar Bolivia om te werken in de mijnen van Potosí. De slaven verdroegen echter de hoogtes niet en werden te werk gesteld op cocaplantages in de Yungas. De afstammelingen van de slaven vormen nu een belangrijke bevolkingsgroep in het gebied en zij leveren een bijdrage aan de Boliviaanse cultuur met onder andere hun populaire Saya dans.[/read]
Tegenwoordig vormt de Yungas een geliefde bestemming voor de toerist op zoek naar avontuur, natuur en rust. De populairste activiteit is misschien wel de spectaculaire afdaling met een mountainbike, vanaf de 4700 m hoge Cumbre pas via de voorheen gevaarlijkste weg van Zuid-Amerika naar het 3500 m lager gelegen plaatsje Yolosa. Vanaf hier kan je doorreizen naar het meest attractieve plaatsje van de Yungas, Coroico. Een andere mogelijkheid is om een meerdaagse wandeltocht te maken van de Andes naar de Yungas via een van de diverse precolumbiaanse paden zoals de 3-daagse El Choro-trail en 2,5 – daagse Takesi-trail.
COROICO- Toegangspoort tot de Yungas
Coroico ligt 90 km van La Paz en is het door toeristen meest bezochte plaatsje in de subtropische Yungas. Het ligt in een mooie omgeving tussen groene valleien en berghellingen en is een perfecte plaats om te relaxen of wandelingen te maken langs coca- en koffieplantages, naar uitzichtpunten en watervallen. [read more]
Het stadje heeft een aantrekkelijke plaza en diverse uitzichtpunten over de mooie omgeving. Coroico heeft een subtropisch klimaat met een gemiddelde jaartemperatuur van 18 graden en ’s zomers temperaturen van boven de 25 graden. Maar het heeft een hoge luchtvochtigheid van 72% en een jaarlijkse neerslag van 1230 mm, die weliswaar vooral in het regenseizoen tussen november en april valt. Een groot deel van de bevolking is van Aymara-afkomst en Coroico en omgeving staan bekend om zijn zwarte Afroboliviaanse bevolking, afstammelingen van Afrikaanse slaven.[/read]
INFO COROICO
Hoogte: 1750 m
Inwoners: 20.000
Afstand en vervoer; 90 km ten noordoosten van La Paz op de weg naar Rurrenabaque in het Boliviaanse Amazone-gebied.[read more]
Voorheen ging al het vervoer tussen La Paz en Coroico via de onverharde Camino des Muertos (de weg van de dood) via Cotapata, maar tegenwoordigis er een nieuwe, veel veiliger asfaltweg die door de busmaatschappijen gebruikt wordt. De rit is spectaculair en duurt 3 uur. De oude weg wordt tegenwoordig benut voor de populaire mountainbiketour, La Cumbre-Yolosa. Diverse microbus lijndiensten vertrekken vanaf de wijk Villa Fatima in La Paz en vanaf de Terminal del Buses in Coroico.
Op de Plaza van Coroico zijn taxi’s en jeeps voor lokaal vervoer.[/read]
Toeristische informatie: Asociación Guias Locales de Coroico op de Plaza
FESTIVITEITEN
In september is het koffiefestival waarbij internationale koffiekopers komen.
Het belangrijkste feest is Virgen de Candelaria dat jaarlijks in oktober wordt gehouden. [read more]
Op 10 oktober begint het feest met een optocht naar de Catedral de San Pedro, waarbij de mannen kaarsen dragen en de vrouwen bloemen, en deze offeren aan de Virgen de Candelaria. 20 oktober wordt de Maagd op een troon rondgedragen en deze dag zijn er optochten met folkloristische groepen, waaronder de populaire Saya van de Afroboliviaanse bevolkingsgroepen, inzegeningen van auto’s en hanengevechten. De populaire yungueñitos (alcoholische drank met citrusvruchten) en enrolladas de chancho (varkensvleesrollen) worden geserveerd.[/read]
OMGEVING COROICO
De beste activiteiten die men kan doen in de Yungas zijn wandeltochten, fietsen en raften.
WANDELEN COROICO
Houd rekening met nevel in de middag, neem water en insecten werend middel mee. Vanaf Coroico zijn diverse mooie halve/ dagwandelingen te maken.
Cerro Uchumachi (2520 m).
Start: Plaza Coroico
Afstand :3,5 km (heenweg)
Hoogteverschil: Van 1743 tot 2520.
Dit is een wandeling van een halve dag naar een bergtop met een mooi uitzicht, op 6 km van Coroico. Vanaf de plaza van Coroico loopt een weg omhoog via Zuazo Cuenca naar de Calvario berg en passeert vervolgens de heremietenkapel en de ijzeren toren. Vanaf hier stijgt een wandelpad via de heuvelkam naar de top.
Cascadas (watervallen).
Start: Plaza Coroico
Afstand: 10 km heenweg naar 3e Cascada
Hoogteverschil: Van 1716 tm 2021 m
Vanaf El Calvario begint links een pad dat naast de waterpijpleiding loopt, via de oostelijke helling van de Cerro Uchumachi en langs diverse coca- en bananenplantages. [read more]
Het is 90 minuten wandelen naar de eerste waterval (pas op de glibberige paadjes), na een kwartier volgt de tweede waterval en 30 minuten verder is de laatste en tevens mooiste waterval. De watervallen worden gebruikt voor de watervoorziening van Coroico en zijn helaas beschermd door lelijke constructies van cement en hekken. Als alternatief zijn er ook watervallen langs de weg naar Coripata, 2 uur wandelen vanaf Coroico.[/read]
KAART WANDELTOCHT LAS CASCADAS: OPEN IN GAIAGPS
Pozos Vagante.
Start: Plaza Coroico
Afstand: 6,5 km heenweg
Hoogteverschil: 1754 tot 1105, 860 m dalen, 237 m stijgen
Je volgt de weg naar Coripata voor 2 km tot de kruising bij Miraflores. Hier links afslaan en de onverharde weg volgen, die langs precolumbiaanse landbouwterrassen met coca-, bananen- en koffieplantages loopt. [read more]
De weg daalt vervolgens flink en later volgt een sterk dalend voetpad dat direct naar een cementen brug over de rivier leidt. Aan de rechterkant van de rivier, stroomopwaarts loopt een pad tot aan de Río Santa Bárbara. Hier is het heerlijk baden in de natuurlijke poel omgeven door weelderige plantengroei. Als je geluk hebt kan je de spectaculaire, deels oranjegekleurde, tunqui (rotshaan) aantreffen. De terugweg is zwaar aangezien men dezelfde weg, maar nu alles omhoog, moet lopen. Er gaan taxi’s vanaf de plaza van Coroico.[/read]
OMGEVING COROICO
Raften: Op de Río Coroico is tussen maart en november rafting van El Puente Santa Bárbara naar San Pedro mogelijk. Asociación Guías Locales de Coroico op de plaza van Coroico of reisbureaus in La Paz organiseren tours. Vertrek is alleen met minimaal vier deelnemers.
Paardrijden: El Relincho, vlak bij Hotel Esmeralda verhuurt paarden.
Tocaña: Dit door coca-plantages omgeven plaatsje ligt aan de overkant van de Río Coroico op 14 km van Coroico. Het plaatsje heeft een hoofdzakelijk Afroboliviaanse gemeenschap, met afstammelingen van Afrikaanse slaven die eerst moesten werken in de mijnen van Potosí en later op de cocaplantages in de Yungas. [read more]
De populaire Saya muziek en dans vindt hier zijn oorsprong. Er is een Afroboliviaans cultureel centrum te bezichtigen. Je kan hier het beste met de taxi heen gaan of met een mountainbike. Op 15 augustus is La Fiesta de Virgen de Asunta Mururata in een ander Afrikaans plaatsje, Mururata, op 17 km van Coroico.[/read]
Refugio Natural La Senda Verde: Dit uitgestrekte subtropisch terrein aan de Río Coroico, heeft een verzorgingscentrum voor mishandelde en zieke dieren. [read more]
Het is te bezoeken is door middel van een tour, elke dag tussen 10 en 12 uur, entree 20 Bs. (De mountainbiketour van Gravity Tours eindigt hier). Je kunt hier eventueel als vrijwilliger werken. Daarnaast bevat het complex enige bungalows, een camping (met tentverhuur) en een restaurant. De plaats is wel erg heet en bovendien zijn er veel muggen.[/read]
AKTIVITEITEN IN DE YUNGAS
MOUNTAINBIKING, Downhill on the “Death Road:
GESCHIEDENIS “DEATH ROAD”
Deze weg is aangelegd in de jaren 1931-1936. De weg werd oorspronkelijk gebouwd door de Inca’s en de verbreding ervan was nodig voor de doorvoer van vrachtwagens voor de groeiende handel in goederen die aanzienlijk toenam (voedsel, hout, rubber en andere van La Paz tot de Yungas). [read more]
Lang geleden hebben de krijgsgevangenen van de Chaco-oorlog deze weg aangelegd en toen die eenmaal klaar was, werden ze van de klif gegooid. Daar komt de naam “de route van de dood” vandaan. Een legende vertelt dat alle Paraguayaanse gevangenen deze weg vervloekten en beloofden zielen mee te nemen ter dood. Op deze manier verklaren degenen die erg bijgelovig zijn de vele doden op deze weg door talloze ongelukken.
Exacte statistieken over doden zijn er niet, maar er wordt gesproken over maximaal 200 mensen per jaar tot de voltooiing van de nieuwe weg eind 2007. De nieuwe tweebaansweg heeft 54 bruggen en een aantal hellingsstabilisaties. Deze installatie heeft 10 jaar geduurd. De belangrijkste reden voor de bouw was onder meer een ongeval in 1994 waarbij zes Israëli’s om het leven kwamen. In 1995 kende de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank de Yungas-snelweg de titel “De gevaarlijkste weg ter wereld” toe. Dit was voornamelijk te wijten aan het zeer drukke verkeer, vaak in slechte weersomstandigheden (mist, regen) en de weg was in een gebied waar voortdurend aardverschuivingen en vallende rotsstenen dreigden. En bovendien oude , gebrekkige bussen en vrachtwagens, oververmoeide chauffeurs en het feit dat tegemoetkomend verkeer elkaar niet kon passeren met alle gevolgen van dien.
Begin jaren negentig vroegen vooral Israëlische reizigers in La Paz steeds vaker naar een alternatief vervoermiddel om naar Rurrenabaque te komen. Dit is sinds 1985 een zeer populaire toeristische bestemming voor Israëli’s dankzij het verschijnen van het boek “Around Tuichi” van Yossi Ghinsberg dat een bestseller werd. Zo werden voor het eerst fietstochten op deze route aangeboden.
Onder de omstandigheden van die tijd was het een Tour tussen alle bussen en vrachtwagens bedekt met stof of modder die deze route vaak laat in de nacht reden. Dit was waarschijnlijk veiliger dan normale bussen. Dit is hoe een van de toeristische attracties in Bolivia werd geboren. Eind 2007 werd de nieuwe weg geïntroduceerd en daarna was er praktisch geen verkeer meer op de oude weg en sindsdien is deze weg naar de Yungas een ware belevenis voor fietsers. Nog een detail is dat Van 1972 tot 1983 de nazi Klaus Barbie een boerderij had aan deze weg, precies in Bajo Sacramento, waar hij zich verstopte voor de Franse justitie die hem later gevangen nam.
Gedenkwaardige ongevallen op Death Road.
Een van de ongevallen die wordt beschouwd als het ergste verkeersongeval in Bolivia was op 24 juli 1983, waarbij een bus slipte, in een ravijn stortte en de 100 passagiers omkwamen. In maart 1994 stortte een bus met 60 passagiers neer voordat ze Chuspipata bereikten, onder deze passagiers waren zes Israëli’s die in de diepte vielen. In augustus 2007 kwamen bij een busongeluk 60 slachtoffers om het leven. Het was vanwege deze ongevallen dat georganiseerde protesten werden ondernomen door de gemeenschappen die door deze weg waren verbonden, met als gevolg dat de aanleg van de nieuwe weg werd versneld en het verkeer op deze weg werd beperkt. Drie fietsers en een gids kwamen om het leven in augustus 2014. Helaas was de chauffeur van deze groep dronken en veroorzaakte het vreselijke ongeval. In 2008 vielen twee bussen met 32 passagiers 100 meter de diepte in. De overblijfselen bevinden zich nog steeds onder de rotsformatie “El Zapo”, die op 4400 Hm nog steeds in het hooggebergte ligt.[/read]
INFO MOUNTAINBIKE TOUR
Afstand:62 km
Afdaling: 3460m
Start: Abre la Cumbre – 4654 m
Eindpunt: Yolasa- 1196 m
Tour: De enige verantwoorde manier is om een georganiseerde 1 volle dag tour te boeken via internet of in La Paz, Calle Sagarnaga. De eerste en meest bekende Touroperator is Gravity Bolivia. Pas goed op want het blijft een riskante onderneming en een goede mountainbike, ervaren en betrouwbare gids, goede uitrusting en een goede organisatie zijn vereisten om ongevallen te voorkomen.
Mountainbike Road, open kaart in Gpsgaia
EL CHORO TREKTOCHT-van de Andes naar de subtropische Yungas
El Choro Trektocht is een unieke, spectaculaire 3-daagse wandeling die een afdaling inhoudt van een hoge Andes bergpas van 4874 m naar Chairo , een klein plaatsje gelegen in de subtropische Las Yungas op de weg naar het Amazonegebied
INFO EL CHORO TREKTOCHT
Afstand: 50 km
Duur: 3 dagen
Hoogtemeters:
2766 m klimmen, 6154 m dalen
4874 m hoogste punt, 1272 m laagste punt.
Start: La Cumbre bergpas: 4650 m
Einde: Chairo/ Korisamaña : 1272 m
Vervoer naar Start: Vanaf de wijk Villa Fatima met een bus richting Coroico en uitstappen op de bergpas La Cumbre.
Vervoer vanaf eindpunt: In Chairo zijn bussen naar Coroico en vandaar terug naar La Paz. Een alternatief is om 2 uur te lopen naar de hoofdweg en hopen op een zitplaats in de passerende bussen naar La Paz.
Klimaat en beste reistijd: In de “droge” tijd tussen april en november. Maar altijd moet rekening gehouden worden met dichte mist in de hogere gedeeltes en regen.
Zwaarte: Technisch gezien is de wandeling niet moeilijk maar je moet rekening houden met de hoogtes in het begin, 4700 m en daarna de enorme afdaling die afhankelijk van de weersomstandigheden zoals harde regenbuien, lastig kan zijn door modderpaden en soms landverschuivingen.
Eet en slaapgelegenheid. Onderweg zijn alleen plaatsen om te kamperen dus een tent is absoluut noodzakelijk even als voedsel en drank want er zij nauwelijks mogelijkheden om wat te kopen.
Wat neem ik mee tijdens de trek: Warme kleding voor de hogere gedeeltes van de trek waar het koud is, regenkleding maar ook luchtige kleding want in de Yungas is het heet en vochtig.Een wandelstok is uitermate handig voor het evenwicht maar ook om de knieën te ontzien. Goede wandelschoenen, lantaarn, zonnebescherming, muggen repellent en altijd voldoende water.
Gids noodzakelijk? In principe kan je de trek alleen lopen maar je moet zelf je tent, slaapzak, matras en voedsel voor 3 dagen dragen. De weg is makkelijk te vinden maar toch is het veiliger en veel comfortabeler om een georganiseerde trektocht te boeken in La Paz, Calle Sagarnaga.
BESCHRIJVING EL CHORO TREK
DAG 1: De Chorotrek begint vanaf de pas La Cumbre (4700 m), 1 uur rijden vanaf La Paz. De wandeling begint met een stijging naar het hoogste punt van de trek, Apacheta Chucura (4874 m) waar zich apachetas (stenen torentjes) bevinden. [read more]
Volgens lokaal geloof plaats je een steen op een andere steen, vergezeld van een klein offer zoals een cocablad, om bescherming en voorspoed te vragen aan de Apus (berggeesten) tijdens de wandeling. Het pad daalt af naar Tambo (herberg) Inca in Lama Khuchu, midden in een drassig gebied. Op de steile berghelling ligt hier een indrukwekkend stuk precolumbiaans pad, met grote platforms en steunmuren in zigzagvorm. Het pad is hier 5 meter breed. In het plaatsje Inti Wara Yassi moet men zich opnieuw laten registreren. Daarna volgen de comunidades Chucura en Challapampa, beide met kampeermogelijkheden. Het laatste stuk is een mooi aangelegd pad met stenen trappen, steunmuren, en afwateringskanalen. Vandaag is het ongeveer 7 uur lopen. [/read]
DAG 2: Deze gaat door dalen met steile hellingen en hoe lager je komt, des de dichter en groter de vegetatie wordt. In de comunidades Choro en San Francisco is kampeergelegenheid.
DAG 3: Het pad daalt verder af naar Río Coscapa en gaat via stenen platforms, door steile groene dalen. Na de oversteek van de Coscaparivier volgen de 246 stenen treden van Subida del Diablo (stijging van de duivel). Op de top is een mooi uitzicht over het groene heuvellandschap. Sandillani is een paradijselijke plaats met een mooie tuin, een goede plaats om uit te rusten, alvorens af te dalen naar Chairo (1272 m) waar de trek eindigt.
TAKESI TRAIL- over precolumbiaanse paden naar de Yungas
De Takesi trektocht passeert een 4600 meter hoge bergpas alvorens af te dalen naar het subtropische Yungas over een gedeeltelijk nog goed behouden gebleven precolumbiaans pad.
INFO TAKESI TREKTOCHT
Afstand: 29 km
Duur: 2,5 dagen
Hoogtemeters:
1554 m klimmen, 3812 m dalen
4641 m hoogste punt, 1998 m laagste punt.
Start: Choquecota: 4246 m
Einde: Yanacachi: 1998 m
Vervoer naar vertrekpunt: Heel lastig. Het houdt een busrit in van La Paz (Rodriquez en Luís Lara) naar Ventilla. Vanaf hier is het enige uren lopen tot het vertrekpunt van de trektocht.
Vervoer vanaf eindpunt: Vanaf Yanacachi zijn er bussen naar La Paz
Klimaat en beste reistijd: In de “droge” tijd tussen april en november. Maar altijd moet rekening gehouden worden met dichte mist in de hogere gedeeltes en regen.
Zwaarte: Technisch gezien is de wandeling niet moeilijk maar je moet rekening houden met de hoogtes in het begin, 4640 m en daarna de afdaling die afhankelijk van de weersomstandigheden zoals harde regenbuien, lastig kan zijn door glibberigheid, modderpaden en soms landverschuivingen.
Eet en slaapgelegenheid. Onderweg zijn alleen plaatsen om te kamperen zoals Takesi en Kacapi dus een tent is absoluut noodzakelijk even als voedsel en drank want er zijn nauwelijks mogelijkheden om wat te kopen.
Wat neem ik mee tijdens de trek: Warme kleding voor de hogere gedeeltes van de trek waar het koud is, regenkleding maar ook luchtige kleding want in de Yungas is het heet en vochtig.Een wandelstok is uitermate handig voor het evenwicht maar ook om de knieën te ontzien. Goede wandelschoenen, lantaarn, zonnebescherming, muggen repellent en altijd voldoende water.
Gids noodzakelijk? In principe kan je de trek alleen lopen maar je moet zelf je tent, slaapzak, matras en voedsel voor 3 dagen dragen. De weg is makkelijk te vinden maar het vertrekpunt is lastig te bereiken en de omgeving ligt heel geïsoleerd en wordt nauwelijks bezocht door toeristen. Daarom is aan te raden om een georganiseerde trektocht te boeken in La Paz, Calle Sagarnaga.
BESCHRIJVING TAKESI TRAIL
DAG 1 Vanaf het beginpunt bij Mina San Francisco (4246 m) is het ongeveer 1,5 uur stijgen tot het hoogste punt van de wandeling, Abre (pas) Apachetas op 4650 m. [read more]
Vanaf hier slingert het pad bergafwaarts en nu is duidelijk het precolumbiaanse pad te herkennen; een met keien bestraat pad met steunmuren, stenen bruggetjes, muren voor de beveiliging van de reiziger en diverse afwateringskanalen. Het pad passeert het Lago Kheri (4505 m). Hier is het een goed bewaard gebleven precolumbiaans pad met brede stenen trappen. De weg wordt vervolgens breder, tussen de zes en acht meter en halverwege het gehucht Takesi bevindt zich een Inca tambo (herberg). Takesi ligt op 3780 m en bestaat uit enkele bouwvallige hutten. Je observeert nu langzaam de verandering van het kale berglandschap in uitbundige dikker en dichter wordende subtropische vegetatie. De weg gaat eerst omhoog naar een weiland en daalt vervolgens via een modderig pad naar de rivier. Kacapi is een goede plaats om te kamperen (vanaf de pas 6 uur lopen). [/read]
DAG 2: Vandaag is het 4 uur lopen. Het pad is bedekt onder dikke vegetatie en passeert het gehucht Chojlla (2270 m) en gaat door een bos dat helaas is aangetast door menselijke activiteiten, tot aan de Río Takesi waar het precolumbiaanse pad eindigt. Hier is ook mogelijkheid tot kamperen.
DAG 3: Na de rivieroversteek volgt een waterkrachtcentrale en Mina Chojlla, waarna het laatste stuk omhoog naar het vreedzame Yungas plaatsje Yanacachi (1900 m) leidt.
FLORA EN FAUNA TIJDENS DE TAKESI TREKTOCHT
Naast het soms perfect in staat gebleven precolumbiaanse pad staat de Takesi ook bekend om zijn enorme verscheidenheid aan dieren en planten doordat de route door zes ecosystemen tussen de 4650 en 2250 m loopt. [read more]
Het eerste gedeelte, Ventilla-Mina San Francisco gaat door droge bergvallei landschappen met verspreide weilanden met kleine en dikke struiken. Hier kan men diverse vogels waarnemen zoals een verscheidenheid aan kolibries waaronder de reuzenkolibrie en de Vencejo Andino (Aeronautes andecolus, Andesgierzwaluw). Van Mina San Francisco tot het gehucht Takesi passeert men het hoogland van de Andes met weilanden en kleine rotsachtige plekken in steile hellingen en ondergelopen veengebieden, bekend als bofedales. Ravijnen zijn bedekt met bloemen en struiken zoals de zapatitos (Calceolaria spp, pantoffelplant), wira wira (Achyrocline ramosissima), itapallo (Caiophora spp) en de proteïne bevattende tarwi (Lupinus altimontanus). Vroeg in de ochtend kan men rond verzamelingen losliggende rotsblokken, de viscacha (knaagdier) zien. Rond Laguna Lago Kheri zijn paartjes huallatas (Chloephaga melanoptera, Andesganzen) te zien en groepen Andesmeeuwen. In de bofedales kan men sporen aantreffen van de taruka, het Andeshert. Na het gehucht Takesi wordt het klimaat vochtiger en de vegetatie dikker. Nu doemen weilanden op met een enorme hoeveelheid planten waaronder bromelia’s, specifiek het Puya fosteriana soort. Deze drassige ecologische zone heet Páramo Yungueño (Yungas paramo). Er zijn queñua (Polylepis pepei) bossen, die soms bevolkt worden door de met uitsterving bedreigde vogel pájaro mosca (Anairetes alpinus, grijsborst-meestiran). In de dichte vegetatie komen kleurrijke vogels voor waaronder diverse tangarassoorten en la diglosa bigotuda (Diglossa mystacalis, kruipersoort). Rond de dorpjes zijn vogels zoals chiguanco (Turdus chiguanco, chiguancolijster) en pichitanka (Zonotrichia capensis, roodkraaggors). Enkele dieren die in de páramo leven zijn de jukumari (brilbeer), zorro andino (Andesvos), de taruka (hert) en de poema! Na Takesi daal je steeds verder af en de bomen, bedekt met epifyten zoals mossen, varens, rozetten en enige orchideeën worden steeds groter en de vegetatie wordt dichter. Dit gebied heet het bosque nublado de ceja de montaña oftewel het nevelwoud. Dit ecosysteem is het meest gevarieerde van de Takesi en is het territorium van de brilbeer, het hert, tejón (de das), sari (knaagdier) en gato de monte (bergkat). Hier bevinden zich tal van kleurrijke vogels waaronder tanager, en cacique de montaña (Caricus chrysonotus, bergbuidelspreeuw). Het laatste gedeelte van de wandeling is veel warmer en het bos is daardoor hoger maar helaas, vooral door mijnbouw, aangetast. Hier groeien chusis (boomvarens) en aliso (els). Dieren die hier leven zijn onder andere het venado (hert), yaguarundi (katachtige) en de tayra (wezel). Onder de vele vogelsoorten zijn de tucancillo (Aulacorrhynchus prasinus, smaragdarassari,), pava de monte (Penelope montagnii, Andessjakohoen,), satawi (Trogon personatus, maskertrogon) en oropendola. In de maanden september en oktober is er een enorme hoeveelheid aan vlinders te zien.[/read]