In het mooie heuvel- en berglandschap ten noordoosten van Cusco liggen een reeks archeologische vindplaatsen en gebeeldhouwde rotsformaties die voor de Inca’s “huaca” (heiligdom) vormden. Deze huaca’s werden denkbeeldig met elkaar verbonden door middel van een spiritueel pad, “ceque” genoemd.
Sacsayhuaman is de grootste, meest indrukwekkende archeologische vindplaats en ligt bovendien het dichts bij Cusco.
SACSAYHUAMÁN, het Inca fort/ceremonieel complex boven Cusco
Sacsayhuaman (Quechua taal: ‘Koninklijke of Verzadigde Adelaar’) is het grootste archeologische complex van Cusco en stamt uit het Inca-tijdperk. Dit Fort-Ceremonieel complex ligt 3 km ten noorden van de Plaza de Armas, op een heuvel 300 meter boven de stad en is omringd door bergen. Vanaf hier kan je genieten van een spectaculair uitzicht over Cusco.[read more]
Gebouwd tijdens het bewind van Inca-heerser Pachacuti (1438-1471 ) en zijn opvolgers, blijven de gigantische megalitische muren vandaag nog steeds een getuigenis van niet alleen de Inca-macht, maar ook de vaardigheden van Inca-architecten en hun benadering om hun monumentale structuren in harmonie te laten zijn met het omliggende natuurlijke landschap. Vanaf hier zijn voor de lokale bevolking “heilige” bergen te aanbidden zoals de met sneeuw bedekte Ausangate. Sacsayhuaman wordt nog steeds gebruikt voor het naspelen van door de Inca geïnspireerde ceremonies zoals het jaarlijkse Zonnewende Festival Inti Raymi, op 24 juni.[/read]
INFO SACSAYHUAMAN
Quechua : Plaats waar de valk tevreden is
Hoogte: 3580m
Vanaf Cusco: Lopend is het 1,2 km vanaf de Plaza de Armas naar de ingang van Sacsayhuaman, een steile weg omhoog. Een alternatief is met de taxi naar de Westelijke ingang van Sacsayhuaman en terug lopend.
Entree: Deelkaart (2 dagen geldig) of volledige kaart Boleto Turistico, (10 dagen geldig), ter plekke te koop.
Tour/ Gids: Dagelijks vertrekken Tours vanaf Cusco naar Sacsayhuaman gecombineerd met andere archeologische plekken inde buurt. Alternatief bieden lokale gidsen bij de ingang hun diensten aan maar altijd onderhandelen over de prijs en vragen om hun gidslicentie.
GESCHIEDENIS/ CONSTRUCTIE
Het fort was het grootste bouwwerk dat ooit door de Inca’s werd gebouwd. Aardewerkvondsten geven aan dat de plaats al eerder werd bewoond door onder andere de Kilke- cultuur (900-1200 na Chr.) maar de enorme bouwwerken begonnen tijdens het bewind van de grote Inca-rijk bouwer Pachacutec in het midden van de 15e eeuw en werd afgemaakt door Inca Huayna Capac l 60 jaar later. [read more]
De eerste structuren werden gemaakt met alleen modder en klei. Later ging men over op prachtig metselwerk dat gebruik maakte van enorme fijn gesneden veelhoekige blokken van kalksteen, waarvan vele meer dan 4 meter hoog en meer dan 100 ton wogen. Om zo’n enorm project te voltooien, werden 20.000-30.000 arbeiders opgeroepen onder het gevestigde Inca-systeem genaamd “la Mita” om zowel goederen als arbeid te eisen van de volkeren die ze hadden veroverd. Werkend in een roulatiesysteem kregen 6.000 arbeiders graafwerkzaamheden toegewezen, terwijl de overige 4.000 sleuven groeven en de fundamenten legden. De muren van het fort werden gebouwd in verticale secties, waarbij elke sectie de verantwoordelijkheid was van één etnische arbeidersgroep.
De Inca’s waren meester-steenhouwers (de technieken hadden ze overgenomen van de Tiwanaku-cultuur uit het huidige Bolivia) Enorme blokken van kalksteen werden ontgonnen en gevormd met niets meer dan hardere stenen en bronzen gereedschappen. Markeringen op de stenen blokken geven aan dat ze meestal in vorm werden gestampt in plaats van gesneden.
Het grootste mysterie en daarmee de vraag is, hoe hebben de Inca’s deze megalieten (reuzen stenen) die tot 130 ton wogen weten te verplaatsen vanaf de steengroeve” Sisicancha”, 4 km verderop en hoe hebben ze deze stenen zo perfect naast en op elkaar weten te plaatsen? Er zijn diverse theorieën:
Blokken werden verplaatst door heel veel mankracht die gebruik maakten van touwen, boomstammen, palen, (rivier) stenen, hefbomen en aarden hellingen (op sommige blokken zijn nog steeds veelbetekenende tekens te zien) . Sommige blokken hebben nog steeds knopen die eruit steken of inkepingen die werden gebruikt om arbeiders te helpen de steen vast te pakken. Dat gesteenten grofweg in de steengroeven werden uitgehouwen en op hun eindbestemming opnieuw werden bewerkt, blijkt duidelijk uit onvoltooide voorbeelden die bij steengroeven en op verschillende routes naar bouwplaatsen zijn achtergelaten. Het fijn zagen en plaatsen van de blokken ter plaatse was zo nauwkeurig dat mortel niet nodig was. De naden pasten zo precies op elkaar dat er zelfs geen blad van papier tussen kon.Ten slotte werd een oppervlak perfect afgewerkt met behulp van slijpstenen en zand.
De Inca’s zorgden er ook voor dat hun blokken in elkaar konden schuiven en dat de muren schuin stonden, naar binnen hellend om hun weerstand te maximaliseren tegen aardbevingsschade . De tijd heeft hun efficiëntie bewezen, aangezien 500 jaar aardbevingen opmerkelijk weinig schade hebben aangericht aan Inca-structuren die in hun volledige staat zijn achtergelaten en Sacsayhuaman is geen uitzondering.
[/read]
FUNCTIE SACSAYWAMAN
Elke belangrijke Inca plaats had twee sectoren, de benedenstad (hurin) en bovenstad (hanan). Het belangrijkste doel van de bedenkers voor de constructie van Sacsayhuaman, dat in Haran Cusco lag, was een tegenhanger te hebben van de belangrijkste tempel in de benedenstad (Hurin Cusco) namelijk de Coricancha (de Zonnetempel).
Religieus/ Ceremonieel. Het complex omvatte talrijke tempels, o.a. één voor de zonnegod Inti, de toren Muyucmarca en daarnaast zogenaamde “huacas” heilige plaatsen zoals bijvoorbeeld rotsen of meertjes waar allerlei rituelen en offers werden uitgevoerd, onder meer bij begrafenissen en offers aan “Pachamama”, Moeder Aarde. [read more]
Verder werd Sacsaywaman gebruikt als locatie voor Inca-ceremonies zoals de Inti Raymi die bijgwoond werden door vele pelgrims en waarbij offers gedaan werden en andere rituelen.
Sommige antropologen zeggen dat de zigzag lopende muren niet voor verdediging diende maar de lokale god van de bliksem representeerden. Andere zeggen dat de drie muren de drie werelden van de Andes Kosmos visie symboliseren, de bovenwereld vertegenwoordigd door de Condor, onze wereld vertegenwoordigd door de Poema en de onderwereld vertegenwoordigd door de slang.[/read]
Defensie.Na voltooiing zou het fort een capaciteit hebben gehad voor ten minste 1.000 krijgers, maar het was zelden nodig omdat de Inca’s geen invasies van vijandelijke staten ondergingen.
De Sacsayhuaman heeft wel als fort gewerkt tijdens de Spaanse verovering van Peru vanaf 1532 CE. [read more]
De Spanjaarden, geleid door Francisco Pizarro, veroverden Cuzco kort na het doden van de Inca-heerser Atahualpa in 1533 CE, maar kregen toen te maken met een georganiseerde en aanhoudende belegering door een groot Inca-leger van 3000 man onder leidinG van Manco Inca in 1536. Pizarro stuurde zijn broer Juan om de Sacsayhuaman met cavalerie aan te vallen en vervolgens ‘s nachts met ladders de muren te beklimmen. Het offensief was succesvol, zelfs als Juan stierf in het proces, en de bezetting van het fort stelde de Spanjaarden in staat weerstand te bieden aan de belegering.[/read]
Opslagplaats. Sacsayhuaman was ook een grote Inca-opslagplaats met pakhuizen (qolca’s) waar wapens, bepantsering, voedsel, waardevol textiel, keramiek, metalen gereedschappen en edele metalen werden bewaard.
Het had ook een administratieve of bestuurlijke functie gezien zijn strategische ligging en belangrijke wegen en aguaducten doorkruiste het complex.
Later gebruik Na de ineenstorting van het rijk na de Europese invasie, werden de meeste stenen van de Sacsayhuaman elders hergebruikt in de koloniale gebouwen zoals de kerken en huizen van de edelen van Cuzco. Tot 1930 konden de lokale mensen nog blokken steen kopen voor de bouw van hun huizen. Pas in 1934 werd er begonnen met de opgravingen. Tegenwoordig zijn de ruïnes van het fort de locatie voor het jaarlijkse Inca-re-enactmentfestival de Inti Raymi, gehouden op de winterzonnewende en andere lokale evenementen. Voor de inwoners van Cusco is het een geliefd park om te recreëren in hun vrije tijd.
BESCHRIJVING SACSAYHUAMAN
Een mythe of misschien waar was dat Cusco ontworpen was in de vorm van een poema en dat Sacsayhuaman het hoofd van de poema uitbeelde. Het complex bestaat, net als alle andere Inca-complexen uit diverse sectoren met uiteenlopende functies.
Het Militaire fort, (zo genoemd door de Spanjaarden vanwege het defensieve ontwerp) bestaat uit drie evenwijdige zigzag lopende muren, 3 paden en 15 poorten. Deze muren zijn opgebouwd uit enorme blokken van kalksteen die als een puzzel perfect in elkaar passen en rusten op gestapelde terrassen. [read]
De eerste muur is de meest indrukwekkende met gigantische blokken, sommige tot 9 meter hoog met een geschat gewicht van 130 ton. De zigzag lopende muren, die een hoogte van 9 meter bereiken, strekken zich uit over 540 meter, zodat elke muur maximaal 40 segmenten heeft, waardoor de verdedigers hun aanvallers in een kruisvuur konden vangen; een resultaat dat ook werd verkregen door de algemene kromming van de hele fortgevel.
Daarnaast probeerden Inca-architecten vaak hun structuren harmonieus op te laten gaan in het omringende natuurlijke landschap en de omtrek van de Sacsayhuaman werd op dezelfde manier gebouwd om de contouren van de bergketen na te bootsen die erachter torent. Dit is vooral duidelijk wanneer de zon diepe driehoekige schaduwen creëert tussen de zigzag terrassen op precies dezelfde manier als op de bergketen met zijn toppen en dalen.
In een andere defensieve overweging is er slechts één kleine deuropening op elk terras die toegang gaf tot de gebouwen en drie torens op de heuvel erachter.[/read]
De drie Torens. Dit was volgens archeologen de meest religieuze sector met een belangrijke ceremonieel plein omgeven door 3 onderling verbonden torens waarvan “Muyucmarca” de belangrijkste was, een ronde toren met vier of vijf verdiepingen, 20 meter hoog, die op de top van de heuvel, boven het fort was gebouwd en waarvan de fundamenten nu nog te zien zijn. Dit betrof waarschijnlijk “het grote Huis van de Zon” , de belangrijkste tempel van Sacsayhuaman waar ceremonies werden uitgevoerd.[read more]
De Muyuqmarka bestaat uit drie concentrische, ronde stenen muren die met elkaar zijn verbonden door een reeks muren. De muren waren uitgelijnd met de zenit-zonsopgang en de anti zenith-zonsondergang.
Er zijn drie kanalen geconstrueerd om water te brengen in wat veel wetenschappers beschouwen als een water reservoir. .
Volgens “Inca” kroniekschrijver Garcilaso de la Vega was deze toren een opslagplaats voor zuiver water. Tegenwoordig komen tijdens de Zonnewendes diverse mensen op de constructie af tijdens zonsopgang en zonsondergang (wat niet toegestaan is) om de extra energie van de zon te ontvangen.
Daarnaast staan er twee andere torens :Paucamarca , die waarschijnlijk diende om water in op te slaan en als observatieplaats over Cusco en Sallaqmarca die misschien gedeeltelijk gediend had als opslagplaats van waardevolle objecten. De torens waren onderling verbonden met tunnels. Archeologen speculeren dat deze sector religieuze doeleinde had met diverse tempels gewijd aan de zon, de maan, de regenboog en de bliksem en andere “huacas”, heilige plaatsen
Verder bevonden zich hier allerlei vertrekken die onder andere als “qolca” , opslagplaats, hebben gediend. [/read]
Plaza. Onder het complex van de muren bevindt zich het uitgestrekte centrale plein. Hier werden grote ceremonies uitgevoerd met misschien wel duizenden pelgrims. De belangrijkste festiviteit was jaarlijks op 24 juni, de Inti Raymi, het feest gewijdtt aan de Zonnewende, de kortste dag van het jaar, waarbij hogepriesters een lama opofferen en aan de hand van de ontleding van de organen van het dier de toekomst van het komende jaar voorspelden.
Aangrenzend aan de Plaza ligt de Rodadero-heuvel, een gebied met getrapte terrassen waarvan wordt gedacht dat het een religieus heiligdom was, misschien gewijd aan de aardgodin Pachamama., of een uitkijkplatform voor de Inca-heerser , de “. Hier bevindt zich een constructie in de vorm van een stoel of bank, de zogenaamde Troon van de Inca of ” K’usilluc Jink’ian”, die perfect gepolijst was en gebruik makend van symmetrie. Dit was misschien een plaats voor de Inca om ceremonies te leiden of een plaats voor astronomische waarnemingen.
De weg vervolgend naar het noorden begint de sector Suchuna (glijbaan), een gebied met een geologische formatie van dioriet een stollingsgesteente van vulkanische oorsprong, de wat de glijbaan betekent.Hier bevindt zich inderdaad een natuurlijke glijbaan waar lokale kinderen vrolijk van afglijden. In dit gebied bevonden zich meer terrassen, patio’s, bijgebouwen en een systeem van watervoorziening inclusief stortbakken en aquaducten.
Cocha (meer). Ten noorden van de Suchuna is een grote circel te zien, aangeduid met een rij stenen. De theorie is dat het voorheen een meer was en hier ceremonies werden gehouden of dat het meer gebruikt werd als een spiegel om de stereenhemel te observeren. Maar een andere theorie zegt dat dit geen meer geweest kan zijn en dat het misschien een groot amfitheater was.
Verspreidt over het gebied liggen twee Chicanas. Dit zijn tunnels of ondergrondse grotten. Er doen de wildste verhalen over; zo zou er een tunnel geweest zijn die Sacsaywaman met de zonnetempel in Cusco verbindt. Of de chinkana was een soort doolhof waar gevangenen werden opgesloten.
Wandeling TAMBO MACHAY NAAR CUSCO
WANDELING TAMBO-MACHAY, SACSAYHUAMAN- CUSCO
Afstand: 9.5 km
Hoogtemeters : Stijgen: 160 m, Dalen: 560 m
Startpunt: Tambo Machay. ( 3820 m) te bereiken met
taxi of lokale bus die vanaf Calle Puputi in
Cusco vertrekken.
Eindpunt: Plaza de Armas, Cusco , (3400 m)
Archeologische Tambo Machay- Puka Pukara- Templo del
plaatsen Sol, Q’enco, Sacsayhuaman
Belangrijk: Voor al deze plaatsen heb je Boleto
Turisticó nodig.
KAARTEN WANDELING TAMBO MACHAY NAAR CUSCO
TAMBO MACHAY, de tempel van het water, plaats om uit te rusten
INFO TAMBO MACHAY
Quechua taal: “Tambo” is een soort herberg voor overnachten en eten en “Machay” betekent dronken.
Hoogte: 3700m
Lokatie: 6 km ten noorden van Cusco, Plaza de Armas
Gebouwd: Midden 15e eeuw tijdens het bewind van de Inca-heerser Pachacutec.
Grootte : 4 hectaren
BESCHRIJVING
Dit complex bestaat uit drie op elkaar getrapte rotsachtige terrassen met grote muren van veelhoekige blokken kalksteen die perfect in elkaar passen, en soms fijn gepolijst zijn , wat aangeeft dat het een belangrijk (religieus) complex betrof. [read more]
Het bovenste terras heeft een muur met ingebouwde trapeziumvormige een belangrijk kenmerk van Inca-architectuur. Natuurlijke bronnen, voeren het hele jaar door kristalhelder water aan dat via aquaducten en kanalen dwars door het complex loopt en uitmondt in twee kleine stromen, onderaan in de tempel. De legende zegt dat als vrouwen uit dit water drinken, ze makkelijk zwanger kunnen worden; als ze het water van de rechter stroom drinken krijgen ze een jongetje en van de linkerkant een meisje.[/read]
FUNCTIES
Buitenverblijf voor de Inca en Inca-adel. De site staat ook bekend als “El Baño del la Nusta” of “de badkamer van de Inca prinses”. Dit was een mooie plek in het midden van de natuur omringd met bloemen en planten. Misschien was het een soort kuuroord, een plaats om uit te rusten, te recreëren en een plaats om zich fysiek en spiritueel te reinigen, omringd met (ceremoniële) baden. Bovendien zou men hier gejaagd hebben op herten die hier veel voorkwamen.
Ceremoniële Centrum, “Tempel van het Water”. Door het vernuftige systeem van kanalen en aquaducten waarmee het water door het complex wordt geleid en de (ceremoniële) waterfontein plus de degelijke bouwkwaliteit van het complex wordt aangenomen dat het om een belangrijke religieuze/ceremoniële plaats gaat, een tempel gewijdt aan het water. [read more]
De Inca’s aanbaden het water dat de basis van vruchtbaarheid vormt voor de landbouwgewassen en daarmee van levensbelang is. De Inca’s brachten offers bij de tempel van het water( of tempel van vruchtbaarheid) aan de “Apus”, lokale goden die in de hoge bergen verblijven waarbij om regen gebeden werd.[/read]
Militaire observatiepost. Er bevond zich hier een wachttoren die een goed overzicht gaf op de omgeving en communicatie mogelijk maakte met het nabijgelegen strategisch gelegen Puka Pukara. Bovendien had het complex terrassen die waren gebouwd met strategische, defensieve doeleinden.
PUKA PUKARA, Het Rode Fort, de controlepost voor Cusco
INFO PUKA PUKARA
Quechua taal : “puka” = rood, “pukara fort”: het “rode fort”
Hoogte: 3750 meter
Locatie: langs de weg van Cusco naar Pisac, 5,5 km vanaf Plaza de Armas, Cusco
Gebouwd: Midden 15e eeuw tijdens het bewind van de Inca-heerser Pachacutec.
BESCHRIJVING
Dit vermoedelijke fort had terrassen die uit drie niveaus bestonden met constructies zoals vertrekken, badkamers, pleinen, kanalen en fonteinen. Onderling waren de terrassen verbonden door stenen trappen.[read more]
Het complex maakte deel uit van de verdediging van Cusco in het bijzonder en van het Inca-rijk in het algemeen.De stenen die zijn gebruikt om de meeste muren te bouwen, zijn zeer onregelmatig gevormd, op een soort hier-en-daar gestapeld om muren te creëren die functioneel zijn, maar zonder veel schoonheid wat betreft architectuur (in tegenstelling tot veel nabijgelegen sites ). Hierdoor lijkt het waarschijnlijk dat de gebouwen en muren haastig zijn gebouwd. Toen het voor het eerst werd gebouwd, kunnen de stenen met verschillende afmetingen en vormen die nu grijs lijken, in werkelijkheid een rode kleur hebben gehad (vandaar de naam, rood fort) vanwege al het ijzer in de kalksteen dat in de muren werd gebruikt. Vooral bij schemering valt de rode kleur op.[/read]
FUNCTIES
Militaire basis/ defensieve doeleinden Puka Pukara ligt op een strategisch punt op de keizerlijke hoofdweg van de Inca’s de zogenaamde “Qhapaq Ñan’, die van Cusco via Pisac naar de Inca- provincie Anti Suyo liep, het Amazonegebied en de laaglanden, een gedeelte van het voormalige Inca-rijk, wat de Inca’s niet volledig onder controle hadden . [read more]
Het fort ligt op een hoge grond met uitzicht op de Cusco-vallei en Tambomachay, en de weg naar Pisac waardoor het een belangrijke observatie/ communicatie en controleplaats was. Misschien functioneerde het daarom als kazerne. Er bestaat een vermoeden dat er een “Chincana” was, een tunnelverbinding tussen Puka Pukara en Tambomachay.[/read]
Administratief centrum Alle mensen en goederen moesten langs dit controlepunt en werden waarschijnlijk geregistreerd .Zo functioneerde het als een soort grenspost die niet iedereen zomaar kon passeren.
Tambo (herberg of rustplaats) Waarschijnlijk heeft het ook als een overnachtings/ rustplaats en eetplaats gediend voor reizigers en handelaars die met hun lama’s onderweg waren over het beroemde Qhapaq Nan pad. Gezien de kwaliteit van de vertrekken overnachten hier ook Inca-edelen en verbleven hier soldaten om de Inca-heerser te beschermen tijdens zijn verblijf in het nabijgelegen Tambo Machay.
TEMPLO DE LA LUNA, plaats met goede energie en rituelen
INFO TEMPLO DE LA LUNA
Hoogte: 3640 meter
Locatie: langs de oude Qhapaq Nan pad van Cusco via Qenko naar Puka Pukara, 2,5 km van Plaza de Armas, Cusco
Gebouwd: Midden 15e eeuw tijdens het bewind van de Inca-heerser Pachacutec.
BESCHRIJVING
Deze rotsachtige heuvel ligt aan de befaamde “Qhapaq Nan” in het Archeologisch park Sacsayhuaman en omvat bovenop de heuvel als wel aan de zijkanten uitgehouwen treden, zetels en andere (fijn) gepolijste en gesneden stenen oppervlaktes. [read more]
Bovendien zijn er allerlei spelonken met ondergrondse ruimtes waardoor het licht valt en bijzondere effecten geeft. Aan de voet van de heuvel bevindt zich een grot met een ceremonieel altaar, waar “pagos” offers van goederen, werden gebracht en misschien vonden er offers van lama’s plaats. Binnenin zijn er tevens sporen van figuren van heilige dieren uitgehouwen in de rots: de condor, de poema en de slang, die de trilogie van de Andes kosmologie representeren.
In de nabijheid bevinden zich divere andere rotsformaties met uitgehouwen rotsen, zetels en treden zoals “Cusilluchayoc”, de Grot van de Aap, met reliëfs van apen en slangen.
Het is moeilijk voor te stellen hoe indrukwekkend het hier geweest moest zijn in zijn tijd van glorie tijdens de jaren in de 15 e eeuw, echter de Spanjaarden in hun zoektocht naar goud hebben veel van de bouwwerken vernield.[/read]
FUNCTIES|
Religieus, ceremonieel centrum. Allereerst draagt het de naam De Tempel van de Maan. Dit was een van de vele huacas (heilige plaatsen) aan de zogenaamde ceques , spirituele paden waar de Inca’s rituelen uitvoerden ter ere van de maan. [read more]
De maan was de belangrijkste vrouwelijke godheid, ze noemden haar Quilla of Quillamama en ze stelden haar voor als een schijf en soms als een halve cirkel van zilver.De belangrijkste grot heeft een scheur in het bovenste gedeelte waardoor een fijne lichtstraal binnenkomt die op een stenen altaar valt. Sommigen zeggen dat voorheen het altar bedekt was met goud en dat op nachten met volle maan de weerkaatsing van het licht verblindend was. Op dit altaar werden en wordt nog steeds offers gedaan aan “Pachamama” ofwel Moeder Aarde als dank voor de landbouwopbrengst maar ook voor de bescherming die zij haar aanbidders geeft.
Op de rotsformatie zelf duiden de treden, zetels en andere geneden steen oppervlaktes aan dat hier ceremonies werden uitgevoerd, tot op de dag van vandaag toe.[/read]
Astronomisch Observatiepost van de zon en de sterren. Bovenop de rots bevinden zich een grote hoeveelheid zetels, die hebben kunnen gediend als plek om de sterrenhemel te bestuderen. Bovendien bevindt hier zich een uitstekende steenformatie die gediend zou kunnen hebben als een” intihuatana,” bind plaats van de zon, die als astronomische kalender functioneert.
Tempel van de vruchtbaarheid (lokaal geloof). Voor de lokale bevolking is het een tempel voor vruchtbaarheid. Veel stellen die geen kinderen kunnen krijgen gaan naar deze plek met het geloof om hun voortplantingscentrum te reactiveren. De grot presenteert vrouwelijke karakters, in feite zijn er vele overeenkomsten met de baarmoeder en de opening van het dak lijkt op een vagina. Ook vind je bij de ingang enkele fallische vormen.
Q’ENQO, de gebeelhouwde rots met ondergrondse offeraltaar
INFO Q’ENQO
Quechua taal: zigzag of doolhof
Hoogte: 3600 meter
Lokatie: 2 km ten noorden van Cusco, Plaza de Armas
Gebouwd: Midden 15e eeuw tijdens het bewind van de Inca-heerser Pachacutec.
FUNKTIE
Dit was één van de grootste en belangrijkste religieus/ceremonieel complexen in de omgeving van Cusco en ligt aan een “ceque” lijn, een spiritueel pad. Het complex bestaat uit een grote gebeeldhouwde rotsformatie die bezaaid is met zetels, treden, afbeeldingen. Daaronder in een natuurlijke spleet bevindt zich een ruimte met een perfect geneden en fijn gepolijst offeraltaar. [read more]
Aangrenzend is een plein waar ceremonies werden uitgevoerd omringd door een muur met 19 nissen.
Dit was een hele belangrijke religieuze plaats want de meest invloedrijke Inca-heerser, Pachacutec had hier een gebouw laten bouwen die bestemd was voor het uitvoeren van offers. Hij stierf in Q’enqo en werd hier begraven in een urn onder de grond met later een gouden imitatie beeld van hem. boven op zijn graf.. De Inca’s die hem daarna opvolgden, brachten hier offers, alles met het oog op de gezondheid en welzijn van de Inca.[/read]
BESCHRIJVING
De gebeeldhouwde (kalksteen) rotsformatie. Toegang naar het bovenste gedeelte is mogelijk door mooi uitgehouwen treden. Het noordelijk gedeelte van de rots is bewerkt en bestaat uit verticale en horizontale sneden die platte en gladde gebieden creëren die trappen, platforms en misschien stoelen vormen. [read more]
Van bijzonder belang zijn een verzonken gebied dat mogelijk als bad of bassin is gebruikt, Daarnaast twee gnomons of ronde knop achtige gravures die op dagen van de zonnewendes een schaduw afwerpen en zo een beeld vormen, zoals een poema, en diende als een soort astronomische kalender. Tenslotte is er en een zigzag (Q’enco) kanaal dat in het rotsoppervlak is uitgehouwen en in twee uiteinden splitst. Men zegt dat de priester aan de hand van het verloop van vloeistof door een van de kanaaltjes de toekomst voorspelde.[/read]
Het halfronde plein met de 19 nissen. Dit plein, dat doet denken aan een amfitheater, is omringd met een holle, halfronde wand aan de noordzijde. Deze muur is gebouwd in de “Keizerlijke Cusco” stijl van metselwerk en bevat negentien nissen en een trap. Deze trapezevormige nissen zouden als zitplaatsen kunnen zijn gebruikt door geselecteerde individuen en/of voorouderlijke mummies die zich zouden hebben verzameld om bepaalde uitvoeringen en toespraken rond het platform op het halfronde plein te observeren. [read more]
Misschien werd het ritueel van “Purucaya”, een begrafenisceremonie uitgevoerd waarbij het leven van Pachacutec werd nagespeeld als een soort theater en dat aan hem werd gewijd. Het betreft een soort voorouderverering maar ook een manier om de geschiedenis levend te houden.Daarnaast valt een enorme gebeeldhouwde, gedeeltelijk verwoeste rotsblok op. Dit betrof een “huaca”, een heilige rots dei waarschijnlijk het hoofd van een poema voorstelde.[/read]
De ondergrondse galerijen met de offeraltaar. Het is een natuurlijke spleet die is uitgehouwen in een grotachtige binnenkamer die de rotsmassa doorkruist. Hier bevindt zich het fijn gepolijste offeraltaar of ceremoniele tafel met meerdere horizontale vlakken en trappen, waarop misschien lama’s werden geofferd, waarbij bloed vloeide en ontvingen werd door “Pachamama “, Moeder Aarde, als dank voor geslaagde oogsten of als bescherming. Tevens is het mogelijk dat hier onder de grond mummificatie plaatsvond. Er is een nis, misschien voor het plaatsen van religieuze voorwerpen. .Net zoals bij Machu Picchu kan deze de tempel gewijd zijn aan “Pachamama,” Moeder Aarde omdat het zich symbolisch in het binnenste van de aarde bevindt (ondergronds).